روغن صنعتی

روغن صنعتی شامل مجموعه ای از روغن ها می شود که هرکدام در زمینه خودشان کارایی منحصر به فرد و مناسب دارند ، تا نیازهای استفاده کننده به بهترین روش تامین شود .

روغن صنعتی

روغن ترمز (2)

روغن دنده (13)

روغن عملیات حرارتی (1)

روغن صنعتی به مجموعه ای از روغن ها گفته می شود که در حالت های نیمه جامد و مایع وجود دارند . از این محصولات جهت کاهش فرسودگی ، سایش و بالا بردن عمر قطعات استفاده می گردد .این نوع از روانکار ها از هیدروکربن های اشباع و غیر اشباع تشکیل شده اند که از پایین ترین درجات پالایش نفت خام به دست می آیند و با اعمال فرمولاسیون خاص تبدیل به محصولات متنوعی که شامل چندین گروه است ، می شوند .ما در اینجا انواع گروه روغن های صنعتی را نام می بریم

انواع مختلف روغن های صنعتی

  • روغن دنده ( روغن گیربکس یا همان واسکازین)
  • روغن هیدرولیک
  • روغن آب صابون
  • روغن عملیات حرارتی
  • روغن ترانس
  • روغن نساجی
  • گریس ها
  • برشکاری و CNC
حال ما به توضیح برخی از گروه های بالا می پردازیم .

گریس های صنعتی

گریس ها جهت روانکاری بلبرینگ ها ، رولبرینگ ها ، یاتاقان ها و .. مورد استفاده قرار می گیرند . گریس ها باتوجه به ترکیبات اصلی درون خود دارای خواص به خصوصی است . در این نوع از روانکار ها پارامتر های همچون ضد آب بودن ، مقاوم در برابر حرارت و نقطه قطره شدن مطرح است .گریس های رایج در بازار به دو دسته زیر تقسیم می شوند .
  1. گریس های پایه کلسیم : خاصیت ضد آب دارد و قابلیت تحمل دما تا حداکثر 85 درجه را دارا می باشند.
  2. گریس های پایه لیتیوم : اکثر آن ها می توانند تا دمای 160 درجه و فشار بالا را تحمل کنند ، البته لازم به ذکر است که گریس های پایه لیتیوم خود شامل چندین زیر مجموعه می باشند .

روغن هیدرولیک

از این نوع روغن در انتقال نیرو به جک ها و انواع پمپ های بالابر و ... استفاده می گردد . روغن هیدرولیک این دسته از روغن های صنعتی شامل گرید های همچون T ، H و ... می شوند که با قرار گرفتن در کنار برخی اعداد مانند 32 ، 46 ، 68 به ما این منظور را می رسانند که در چه دستگاهی به کار برده می شوند .

روغن دنده

این دسته از روغن های صنعتی جهت استفاده در روانکاری گیربکس ها و جعبه دنده ها مورد استفاده قرار می گیرد . روغن دنده از تنوع بسیار بالایی برخوردار است .

تاریخچه روغن های صنعتی

قبل از کشف و استخراج نفت خام ، صنایعی همچون ریسندگی ، بافندگی و قطعه سازی که نیاز به روانکار داشته از روغن های قبیل روغن نهنگ و روغن گاو استفاده می کردند . از ایراداتی که این نوع روغن ها داشتند  می توان به اکسید شدن و نداشتن مقاومت در برابر دما اشاره کرد .بعد از اینکه نفت خام از منابع زیر زمینی استخراج شد ، مهندسین به این نتیجه رسیدند که می توان از این ماده حیاتی به غیر از تولید مواد سوختنی و حامل انرژی در تولید روانکار هایی با خواص گوناگون همچون ضد آب بودن ، مقاوم در برابر حرارت ، لغزندگی بالا در فصل های مختلف استفاده کرد .از این رو پالایشگاه های متفاوتی به وجود آمدند که کارشان جداسازی این روانکار ها و تفکیک آن ها با توجه به پارامتر های خاص و اضافه کردن افزودنی های ویژه جهت به وجود آمدن امکاناتی همچون ضد آب بودن و حرارتی بودن در دماهای خاص و غیره بهره برد .خوشبختانه در کشور ایران با توجه به قدمت استخراج نفت و سرمایه گذای در زمینه ایجاد پالایشگاه های گوناگون جهت تولید روانکار ها ، شاهد تنوع بالای تولید کنندگانی با استاندارد های فراجهانی هستیم . این امر باعث گردیده علاوه بر برآورد کردن نیاز های صنایع داخلی باعث ارز آوری فراوان نیز در این زمینه باشیم